B ile başlayan Kız bebek isimleri arıyorsanız bu yazımız tam size göre..Kanz olarak b ile başlayan kız bebek isimlerini anlamlarını sizin için bir araya getirdik.

A

B

C

Ç

D

E

F

G

Ğ

H

I

İ

J

K

L

M

N

O

Ö

P

R

S

Ş

T

U

Ü

V

Y

Z

Sıra	İsimler		Anlamı
1	BACI	:	kız kardeş (eski) şeyh eşi
2	BACIM	:	benim kız kardeşim
3	BADE	:	Aşk, kutsal sevgi
4	BADEM	:	1. Gülgillerden ülkemizin her bölgesinde yetişen ağaç. 2. Bu ağacın yaş ve kuru yenen meyvesi.
5	BADİYE	:	Çöl, kır.
6	BAĞDAGÜL	:	Değeri ölçülemeyen gül.
7	BAĞDAT	:	İrak’ın başkenti olan tarihsel kent. Bağdat
8	BAĞIŞ	:	1. Bağışlanan şey, ihsan. 2. Sıçrayış, atlama.
9	BAĞLAM	:	1. Cinsleri ayrı ya da birbirlerine yakın olan şeylerin bir arada bağlanmışı, demet, deste. 2. Bir koşuttaki dörtlüklerin herbiri. 3. Herhangi bir olayda, olaylar durumlar ilişkiler örgüsü ya da bağlantısı. 4. Dilbilgisinde, önce veya sonra gelen k
10	BAĞLAN	:	Deste, tutam, demet, kızıl renkli bir tür yaban kazı; “bağlanmak”tan buyruk
11	BAHAMRA	:	İrak’ta bir yer.
12	BAHAR	:	Doğanın canlandığı mevsim
13	BAHARGÜL	:	Bahar gülü.
14	BAHİRA	:	1. Kulağı yarık dişi deve veya koyun. Hayvan yavru doğurduğunda veya 5 yavru dişi olduğu zaman hayvanın kulağı kesilerek belirtilirdi. Kur’anı Kerim, bu adetleri kaldırmıştır.
15	BAHİRE	:	1. Işıklı, parlak, güzel. 2. Dikenli ağaç. 3. Açık, apaçık. 4. Çok koşan cins deve. 5. Vapur.
16	BAHİSE	:	Söz eden, bahseden.
17	BAHİYE	:	Şehvetli kadın. İsim olarak kullanılmaması uygundur.
18	BAHRİYE	:	Donanma ve denizle ilgili
19	BAHTINUR	:	Talihli, şanslı, yazgısı parlak.
20	BAHTIŞEN	:	Talihi, kaderi, kısmeti şen.
21	BAHTİSER	:	Talihli, şanslı, iyi yazgılı. İşleri başından beri iyi giden.
22	BAHTİYAR	:	Mutlu, talihli, Hayatından memnunolan
23	BAKANAY	:	Gökyüzünde duran ay, açık seçik.
24	BAKİNAZ	:	Sürekli nazlanan, çok nazlı.
25	BAKİYE	:	Ağlayan kadın. Hüzünlü kadın.
26	BAKYAZI	:	Sevilen bir olaydan sonra verilen ziyafet.
27	BALACA	:	bala, ufacık küçücük küçük ve güzel
28	BALAHATUN	:	Üstün, asil kanlı. Değerli soy mensubu. Balahatun
29	BALAHUN	:	Osmanlı İmparatorluğu’nun kurucusu Osman Gazi’nin ikinci karısının adı
30	BALCIN	:	1. Bal’a doymuş. 2. Çok tatlı, bal gibi.
31	BALDAN	:	Bal gibi tatlı, şirin, hoş.
32	BALGIN	:	1. Bal’a doymuş. 2. Çok tatlı, bal gibi.
33	BALHAN	:	Hazar denizi sahilinde Anuderyanın eski yatağının denize vardığı yerde bir dağ silsilesi.
34	BALIM	:	1. Kardeş. 2. Çok sevgili, samimi arkadaş.
35	BALIN	:	1. Kardeş. 2. Çok sevgili, samimi arkadaş.
36	BALKI	:	1. Parıltı, ışık. 2. Güzel parlak, süslü. 3. Şimşek.
37	BALKIN	:	Pırıldayan, parlak
38	BALKIZ	:	Şirin, tatlı, hoş. Belkıs adının örfte söylenişi.
39	BALSARI	:	bal renginde olan, bal sarısı
40	BALSU	:	Tatlı su
41	BANU	:	Ev kadını, bayan
42	BANUGÜL	:	Ev kadını, bayan
43	BANUHAN	:	Hatun hükümdar.
44	BARCİN	:	Bir tür ipekli kumaş.
45	BARÇIN	:	Süslü ipek kumaş, Türkleri yöneten yedi kadın hakandan üçüncüsünün ismi
46	BARİKA	:	Şimşek, yıldırım parıltısı.
47	BARKAN	:	1. Çöllerde rüzgarın esme yönüne dikey doğrultuda oluşan ay biçimindeki küçük kumsal külle. 2. Hareketli kumul.
48	BASİRET	:	1. Göz açıklığı, inceden inceye etraflı derin görüş. 2. Ön görüş, seziş.
49	BASRİYE	:	Gören, görme ile ilgili, görebilmek
50	BAŞAK	:	Tahıl tanelerini taşıyan kısım, sünbüle, Sağlam, dayanıklı.
51	BAŞARAN	:	yapacağı işte başarıya ulaşan işi gereken biçimde bitiren, yapan, Amacına ulaşan; becerikli
52	BAŞARI	:	başarmak eylemiyle ortaya konulan iş, başarılan iş
53	BAŞAY	:	Birinci, ilkay.
54	BAŞGÖZE	:	akarsuyun çıktığı yer
55	BATI	:	Güneşin battığı yön ve bu yöndeki ülkeler.
56	BATIGÜL	:	Batı’da açan yetişen gül.
57	BATIHAN	:	Güneşin battığı yön ve bu yöndeki ülkeler.
58	BAYCA	:	Zengin, varlıklı.
59	BAYÇA	:	Zengin, varlıklı.
60	BAYLAN	:	1. Nazlı, şımarık. 2.Bayla büyüdü bir dediği iki edilmedi.
61	BEDAHŞAN	:	Amuderya’nın kaynağı olan Perc’in yukarı mecrasının sol sahilindeki dağlık memleket.
62	BEDAHŞİ	:	Amuderya’nın kaynağı olan Perc’in yukarı mecrasının sol sahilindeki dağlık memleket.
63	BEDEL	:	1. Değer, kıymet. 2. Bir şeyin yerine verilen, yerini tutan şey, karşılık.
64	BEDİA	:	Güzellik, üstün değerli olan
65	BEDİHE	:	1. Düşünmeden, birden bire söylenen güzel söz. 2. Başlangıç.
66	BEDİL	:	Candan, gönülden
67	BEDİNUR	:	Güzellik, üstün değerli olan kadın
68	BEDİRAN	:	1. İşleri kötü idare eden. 2. Çapkın kadın.
69	BEDİS	:	açık, belli görünen; süs, bezek, bediz
70	BEDRAN	:	1. Sert başlı at.2. Daima. 3. Hoş latif, yakışıklı.
71	BEDREKE	:	Yol gösteren, kılavuz.
72	BEDRİYE	:	Ayın ondürdüncü geceki haliyle ilgili, Ay gibi. Ay kadar güzel. Ay’a ait. Sühreverdiyye tarikatının altı şubesinden biri.
73	BEDRUNNİSA	:	Dolunay yüzlü kadın.
74	BEGÜM	:	Saygıdeğer kadın, hanımefendi – Hint prenseslerine verilen san
75	BEHİCE	:	Şen güleryüzlü
76	BEHİN	:	İyinin iyisi
77	BEHİYE	:	Güzel ve alımlı kadın
78	BEHMAR	:	Çok ziyade, fazla.
79	BEHNANE	:	Güleryüzlü, iyi huylu ve daima gülen kadın.
80	BEHRA	:	1. Onun için ondan dolayı. 2. Bir Arap kabilesi olup Hunus ovasında yerleşmişlerdir.
81	BEHREM	:	Asfur çiçeği kırmızı gül.
82	BEKEM	:	sağlam, dayanıklı kırmızı boya ağacı
83	BEKEN	:	gücü olan, güçlü
84	BEKRİYE	:	1. Her şeyin evveli, ilk çocuk. 2. Genç ve taze kız. 3. Dişi deve yavrusu.
85	BELDE	:	Memleket, şehir, kasaba
86	BELEMİR	:	Peygamber çiçeği olarak biliniyor. Açtığı kokusunun dağılmasıyla anlaşılan gizli çiçek anlamında
87	BELEN	:	1. Dağ beli, dağın aşılacak yeri, dağlık y2. Akdeniz bölgesinde İskenderun’da Suriye’nin Kuzeye ulaşan büyük yolun Amanos dağlarım aştığı geçit üzerinde bulunan kasaba.
88	BELER	:	beleme işini yapar, çocuğu kundaklar, sarar sarmalar anlamında bir ad;
89	BELFİN	:	Kar tanesi
90	BELGİN	:	1. Alamet, nişan, mar2. Tam ve kesin olarak belirlenmiş, sarih.
91	BELGÜN	:	Aydınlık gün.
92	BELHİ	:	Belh şehrine mensup (Afganistan).
93	BELİK	:	Saç örgüsü.
94	BELİN	:	Gözlerini açıp baka kalmış şaşkın.
95	BELİS	:	Çok güzel kız
96	BELİT	:	Aksi iddia edilmeyen, tartışmasız gerçek
97	BELİZ	:	İşaret, iz; alamet
98	BELKIS	:	Yunanca asıllı olup Arapçaya geçen tarihi bir isim
99	BELUR	:	Billur, billurdan olan.
100	BENAN	:	Parmakla gösterilecek kadar güzel
101	BENAY	:	Ben ayım, ay gibiyim
102	BENDE	:	1. Bağlanmış kimse, tutsak. 2. Kul, köle. 3. Yürekten bağlı. 4. Büyük aşkla seven.
103	BENEK	:	Namuslu kadın
104	BENGİ	:	Sonu olmayan, hep kalacak olan, sonsuz, ebedi.
105	BENGİSU	:	Ebedilik, ölümsüzlük veren su, Ab-ı hayat.
106	BENGÜ	:	Ebedi, sonu olmayan.
107	BENGÜL	:	Üzerinde benekler bulunan gül
108	BENİAN	:	Beni-an. Beni anımsa
109	BENİZ	:	Yüz
110	BENNA	:	Yapı yapan, mimar, kalfa, dülger.
111	BENNU	:
112	BENNUR	:	Işık saçan.
113	BERCA	:	Yerinde tam doğru ve münasip. Kadın ve erkek adı olarak kullanılabilir.
114	BERCE	:	Şiirdeki en anlamlı, en kolay anlaşılır, en güzel dize
115	BERCESTE	:	1. Seçilmiş, beğenilmiş. 2. Güzel, hoş, latif.
116	BERCİS	:	1.”Müşteri” denilen yıldız, Jüpiter gezegeni. 2. Sütü çok olan deve.
117	BERÇİN	:	Toplayıcı.
118	BEREKET	:	1. Bolluk. 2. Meymenet, saadet, mutluluk, Allah vergisi.
119	BEREN	:	Güçlü, kuvvetli, akıllı.
120	BERFİN	:	Kar toplayan
121	BERGÜZAR	:	Anılmak için verilen şey, andaç
122	BERGÜZİN	:	Seçkin, beğenilmiş makbul.
123	BERİKA	:	Yıldırım çaktığında beliren büyük ışık
124	BERİL	:	Mücevher olarak da kullanılan bir tür maden
125	BERİN	:	Manen çok yüksek
126	BERİRE	:	İnam ve ihsan sahibi. Saliha ve vazifesini yapan hanım.
127	BERKA	:	Kuzey Afrika’da eski bir şehir. Kadın ve erkek adı olarak kullanılır.
128	BERNA	:	Genç, delikanlı
129	BERRA	:	Bereketli olan, Doğruyu söyleyen, Hayır işleyen
130	BERRAK	:	Temiz, saf, arınmış
131	BERRAKA	:	Aydınlık görünüşlü güzel kadın.
132	BERRAN	:	Keskin, kesici
133	BERRE	:	Peygamber efendimizin anneannesinin ismi
134	BERRİN	:	Manen çok yüksek, yüce yaradılışlı
135	BERRU	:	İyilik eden, sözünü yerine getiren
136	BERŞE	:	Hep, bütün, çok.
137	BERZEN	:	Yöre, mahalle, yol.
138	BESALET	:	Korkusuzluk, yüreklilik.
139	BESAMET	:	Güleryüzlülük, şenlik.
140	BESİME	:	Sevimli, güler yüzlü.
141	BESİSU	:	Bitkilerin damarlarında dolaşan besleyici su
142	BESTE	:	Ezgilerin özgün dizimi,
143	BESTEGÜL	:	Gül demeti
144	BESTENİGAR	:	Türk müziğinde bileşik bir makam
145	BEŞARET	:	1. Müjde, muştu, iyi haber. 2. Güler yüzlülük, gülümseme.
146	BEŞİRE	:	1. Müjde geüren, müjdeci. 2. Güleryüzlü, güleç hanım
147	BEŞUŞ	:	1. Okşadıkça süt veren deve. 2. Araplarca çok meşhur ve meş’um bir kadın.
148	BETİM	:	1. Bir nesnenin kendine özgü belirtilerini tam ve açık bir biçimde, söz ya da yazıyla anlatma, tasvir. 2. Herhangi bir şeyin resmi ya da heykeli.
149	BETÜL	:	1. Bakire. 2. Erkekten çekinen, erkeklere yaklaşmayan namuslu kadın. 3. Ayrı kök salan fidan. 4. Hz. Meryem’in lakabı. 5. Hz. Muhammed(s.a.s)’in kızı Hz. Fatıma’nın lakabı
150	BETÜLAY	:	1. Bakire. 2. Erkekten çekinen, erkeklere yaklaşmayan namuslu kadın. 3. Ayrı kök salan fidan. 4. Hz. Meryem’in lakabı. 5. Hz. Muhammed(s.a.s)’in kızı Hz. Fatıma’nın lakabı
151	BEYAN	:	1. Bildirme, söyleme, açıklama. 2. Belagat ilimlerinden ikincisi. 3. Belli apaçık.
152	BEYAZ	:	1. Ak, en açık renk. 2. Aydınlık. 3. Deri rengine göre bir insan ırkı. 4. Yumurta akı. Mahalli yerlerde kadın adı olarak kullanılmaktadır.
153	BEYDA	:	1. Tehlikeli yer. 2. Sahra, çöl. 3. Mekke ile Medine arasında düz bir yer.
154	BEYHAN	:	Hükümdarların üstünü. Seçkin han. Beyhan Sultan
155	BEYSUN	:	Nazik insan.
156	BEYTİYE	:	Eve ait, evle ilgili.
157	BEYZA	:	En beyaz, en ak – Günahtan kaçınmış
158	BEZEN	:	Süs, benek, zinet.
159	BEZMİALEM	:	Dünya meclisi, sohbet toplantısı. Bezmi Alem Sultan. Sultan Abdülmecid’in annesi.
160	BİDAYET	:	Başlama, başlangıç.
161	BİGE	:	Evlenmemiş, çouğu olmamış.
162	BİHRUZ	:	İyi gün, güzel gün anlamında. Bihruze Hatun Şah İsmail’in zevcesi. Çaldıran’da yenilip her şeyini bırakan Şah İsmail’in zevcesi.
163	BİHTER	:	En iyi
164	BİHTERİN	:	En iyi, pek iyi.
165	BİKE	:	Benzersiz, eşsiz.
166	BİKEM	:	Kadın, hanım
167	BİLAY	:	Ay gibi asil ol.
168	BİLCAN	:	Bilgili dost.
169	BİLGE	:	Bilgili, iyi geniş, derin, bilgi sahibi kimse. –
170	BİLGE HATUN	:	Kutluk Han’ın annesi. Türk hükümdarı (VIII.yy-).
171	BİLGEHATUN	:	KuÜuk Han’ın annesi. Türk hükümdarı(VIII.yy).
172	BİLGEN	:	Bilgili, iyi geniş, derin, bilgi sahibi kimse.
173	BİLGET	:	Havadis, malumat
174	BİLGİN	:	Bilgili kişi (alim, karşılığı olarak da kullanılmaktadır)
175	BİLGİNUR	:	Bilginin ışığı, bilginin aydınlığı.
176	BİLGİSER	:	Bilgili kişi (alim, karşılığı olarak da kullanılmaktadır)
177	BİLGİYE	:	Bilgili kişi (alim, karşılığı olarak da kullanılmaktadır)
178	BİLGÜN	:	Bilgili kişi (alim, karşılığı olarak da kullanılmaktadır)
179	BİLHAN	:	Çok bilgili
180	BİLLUR	:	Pek duru ve temiz cam
181	BİLNAZ	:	Çok naz eden.
182	BİLNUR	:	Bilge kişi.
183	BİLSEN	:	Kendini bil.
184	BİNAY	:	Bin tane ay, çok kuvvetli ışık.
185	BİNHAN	:	Hanların hanı.
186	BİNNAZ	:	1. Nazlı. 2. Cilveli. 3. Allah’a yalvaran.
187	BİNNUR	:	1. Nurla özdeşleşmiş. 2. Bin tane nur.
188	BİRAY	:	Ay gibi tek, eşsiz.
189	BİRBET	:	Yüzü benzersiz
190	BİRCAN	:	Tek, eşsiz.
191	BİRCE	:	Tek, eşsiz, biricik.
192	BİRCİS	:	Gezegen, Jüpiter, müşteri yıldızı, bercis.
193	BİRÇE	:	Biricik, eşi benzeri olmayan
194	BİRDEM	:	Doğduğunda alınan ilk nefes
195	BİRGİ	:	Batı Anadolu’da İzmir ilinin Ödemiş ilçesinin merkezi, Bozdağ eteklerinde kurulmuştur.
196	BİRGÜL	:	Bir tane, tek gül. Kıymetli gül.
197	BİRİM	:	Bir tanem, biriciğim
198	BİRKE	:	1. Büyük havuz. 2. Gölcük. 3. Göğüs.
199	BİRMA	:	Çin Hindi’nde bir yer. Birmanya diye de tanınır. Birmanya müslümanları ülkelerinin % 30’una ulaşmışlardır.
200	BİRSEL	:	Tek sel
201	BİRSEN	:	Sadece sen, tek sen.
202	BİRSEV	:	Tek sevgili.
203	BİRSİN	:	Yonca
204	BİTENGÜL	:	Güllerin bitmesi.
205	BOYSEL	:	Uzun boylu.
206	BUHAYRA	:	1. Küçük deniz. 2. Mısır’m kuzeybatısında bir şehir.
207	BUKA	:	1. Ülke, yer. 2. Büyük bina. 3. Ben, benek. Buka Han Altınordu devletinin Bayagut boyundan Nogay Yarguçi adlı prensin oğlu.
208	BUKET	:	Çiçek demeti
209	BUKLE	:	Kıvrılmış, küçük lüle şeklinde saç.
210	BULUT	:	Su buharlarının yoğunlaşmasıyla meydana gelen ve gökyüzünde mahiyetine göre farklı yükseklikte bulunan hava kütlesi.
211	BURCAY	:	Kale burcundan görülen ay
212	BURCU	:	Güzel koku.
213	BURÇAK	:	Baklagillerden, taneleri yemiş olarak kullanılan bir bitki, Buğday tanesi
214	BURÇAY	:	Kale burcundan görülen ay
215	BURÇE	:	Küçük takım yıldız
216	BURÇİN	:	Dişi geyik.
217	BURFE	:	Cennet meyvesi
218	BURKAN	:	Uygur Türklerinin Budaya verdikleri ad. – İsim olarak kullanılmaz.
219	BURKHAN	:	Put, heykel, Buda heykeli. – İsim olarak kullanılması yanlıştır.
220	BUSE	:	Öpmek, öpüşmek, öpücük
221	BUYAN	:	1. Mutluluk, uğur, talih. 2. İyi biliş, sevab.
222	BÜGE	:	Bent, su benti.
223	BÜKE	:	Bilgili, akıllı, zeki, pehlivan
224	BÜKLÜM	:	Bükülmüş kıvrılmış şeylerin oluşturduğu halka.
225	BÜKÜM	:	Bükme eylemi
226	BÜLBÜL	:	1. Sesinin güzelliğiyle ünlü ötücü kuş. 2. Sesi çok güzel olan kimse. Bülbül Hatun Bayezid H.’in eşi.(Öl. Bursa 1515). Şehzade Ahmed’in annesi.
227	BÜRGE	:	Bir yerde duramayan canlı, taşkın kimse.
228	BÜRKE	:	1. Martı. 2. Havuz, gölcük.
229	BÜŞRA	:	İyi haber
230	BÜTE	:	Fidan.
231	BÜTEYRA	:	1. Güneş. 2. Sabah.